We zijn in Albanie en wat verrast dit land ons. Wat een vriendelijkheid valt ons ten deel. Als we even stilstaan, stopt er al een automobilist om te vragen of hij ergens mee kan helpen. We krijgen steeds fruit aangeboden, wat een lieve mensen! We zijn gisteren de grens gepasseerd en hebben vandaag door een prachige vallei gefietst met veel landbouw en groenteteelt. Het lijkt op Nederland 50 jaar geleden. De verhalen van onze ouders: een paar koetjes, varkens en kipjes. Een klein groentetuintje, helemaal zelfvoorzienend. Meer heb je ook niet nodig….
We zijn geeindigd aan de kust. Een heerlijk plekje, heel eenvoudig. zo vind je ze niet veel meer. Het is een kust met alleen Albanese mensen, toeristen zijn hier bijna niet. Jammer, je gunt het de mensen hier zo!
Ons plekje op de camping.
We vervolgden onze reis 2 weken geleden vanuit Split richting de bergen. Mooie, kleine weggetjes maar ook constant klimmen en met deze warmte is dat ’s middags soms bijna te heet… Maar als we dan weer boven zijn en kunnen genieten van de prachtige vergezichten, vergeten we het ploeteren en zweten. Dan is het puur genieten. We kwamen, dalend door een prachtige kloof, aan in Omis. Een centrum met veel rafting.
We hoorden dat de grens van Kroatie naar Bosnie nog gesloten is en dat we onze reis via een schiereiland van Kroatie naar Montenegro wel konden vervolgen. We fietsten de volgende ochtend naar de ferry en maakten de oversteek naar Trpanj. Via binnendoor weggetjes fietsen we naar de andere kant van het eiland en dat was op het heetst van de dag zeker weer zweten, zweten, zweten…. Gelukkig vonden we een leuk appartementje om bij te komen met uitzicht op de mooie baai van Trstenik. De route over het schiereiland leidde ons de volgende dag door een waar wijngebied. Wat een wijngaarden en wat een proeverijen. Allemaal leuke, simpele winkeltjes en stalletjes langs de weg. We eindigden de dag op een camping voorbij Dubrovnik. Die stad kunnen we natuurlijk niet voorbij fietsen zonder hem te bewonderen. Vanaf de camping zijn we de volgende dag per bootje naar het oude gedeelte van de stad gevaren. Dubrovnik wordt ook wel ‘de parel van de Adriatische zee’ genoemd. De oude, compleet ommuurde vestingsstad staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Dat was echt genieten geblazen en ook in deze stad weer bijna geen toeristen.
Helaas kregen we in Dubrovnik het bericht dat onze lieve zwager was overleden. Gelukkig konden we snel een vlucht naar Nederland regelen en zijn een aantal dagen bij onze familie geweest. Fijn om dan bij elkaar te kunnen zijn!
Onze fietsen bleven achter op de camping in Dubrovnik. We konden onze tent gewoon laten staan en de fietsen werden in de tuin van de camping eigenaresse geinstalleerd. Ze kwam ons ’s avonds laat zelfs in Dubrovnik ophalen toen we weer aankwamen. Wat een hartelijkheid en gastvrijheid. Heel bijzonder!
Nog 30 kilometer waren we verwijderd van de grens naar Montenegro. Gelukkig waren dat vrij vlakke kilometers want het was weer even wennen om op de trappers te staan na al die fietsloze dagen… Het leek alsof de benen niet meer wilden en we besloten om na 60 kilometer te stoppen aan het prachtige meer van Kotor. Je kunt er geweldig omheen fietsen, heerlijk vlak langs het water. We wilden ook graag naar het Shkoder meer; het grootste meer op de Balkan. Om dat meer te bereiken moesten we vanaf het meer van Kotor de bergen over richting het meer van Shkoder. We twijfelden een beetje omdat de benen gisteren nog niet zo goed waren. Maar de camping eigenaar heeft ons overtuigd. Doe het, het is zoooo mooi. Een geweldige klim met de mooiste uitzichten op het meer van Kotor volgde. We waren helemaal overtuigd van onze keuze. Wat prachtig!! Uiteindelijk vonden we een kleine camping in de bergen met ook al weer van die fantastische uitzichten.
De volgende dag trokken we verder richting het meer van Shkoder. We kwamen via een heerlijke daling aan in Virparzar, aan het meer van Shkoder. Virparzar is normaal gesproken heel toeristisch maar ook hier nu bijna geen toeristen. Fietsen langs het meer van Shkoder is fantastisch! Wat is Montenegro mooi zeg, adembenemend! Wat een uitzichten, echt fenomenaal! Het is pittig maar je krijgt er zoveel voor terug. We hebben echt genoten!
Het laatste gedeelte leidde ons via het binnenland naar de grens van Albanie. Na 15 kilometer kwamen we aan in Albanees Shkoder, het uiterste puntje van het meer.
Samen met de camping eigenaresse.
We weten ondertussen dat onze fietsreis niet zo gaat zoals gedacht… Het blijft een reis die niet te plannen valt. Maar we zijn erg blij dat we nog steeds op de fiets zitten en genieten enorm!
Helaas is de grens tussen Albanie en Griekenland nog steeds gesloten en kunnen we niet over land naar Griekenland. Gelukkig hebben we een oplossing kunnen vinden. Het is omslachtig maar we willen zo graag verder fietsen. Het is gelukt om voor a.s. woensdagavond tickets te regelen voor een ferry van Albanie naar Italie. Vervolgens gaan we dan vrijdagavond met de ferry van Italie naar Griekenland. Vanaf Igoumenitsa kunnen we onze reis vervolgen door het Noorden van Griekenland richting Turkije.
Maar eerst de komende 2 dagen nog genieten van Albanie!
jacomingaroundtheworld.com 
Wauwwww
Outlook voor Android downloaden
________________________________
Wat een bijzondere reis maken jullie en wat fantastisch om dit zo mee te mogen maken zittende in hot Barneveld. Jullie heel veel succes met deze wereldtour. Warme groeten Ige
Dank je wel Ige. Eveneens een warme groet terug vanuit Albanie.
Prachtige foto’s! Ik geniet mee
Goede reis verder en leuk dat ik jullie tegen kwam in Barneveld
Lieve groet, Renske
Dank je wel Renske, inderdaad leuk dat we elkaar nog even gesproken hebben. Groetjes terug van ons
Fantastische avonturen, met een verdrietig randje. Gelukkig dat jullie nog een vlucht konden regelen om bij elkaar te zijn. Veel goede en veilige km’s gewenst en geniet van al het moois wat op jullie pad komt.
Dank je wel Henk. We gaan zeker weer genieten van het vervolg van onze reis!
Gecondoleerd met jullie zwager…jullie blijven ook altijd positief he….heerlijk om te lezen… ga zo door!