Dwars door het noorden van Griekenland.

Na een nachtje op het dek van de ferry Florencia geslapen te hebben, zagen we ’s ochtends prachtig de zon opkomen vanuit onze slaapzakken. We zagen het vaste land van Griekenland verschijnen. Om half zeven stonden we op de kade van Igoumenitsa en na een corona-test, kon onze reis in Griekenland echt beginnen! Jan Pit had voor ons een mooie route gemaakt van Igoumenitsa naar de Turkse grens bij Ipsala. Een route van ongeveer 900 km. Griekenland bestaat voor ongeveer 80% uit bergen en die bergen lopen veelal van noord naar zuid. Onze route ging van west naar oost dus er stond ons wat werk te wachten….. Maar we konden niet wachten, we kunnen onze reis vervolgen!

• 

• 

Na een bezoekje aan de bakker, fietsen we Igoumensitsa uit en komen we al snel in mooie, landelijke gebieden. Het klimmen kan beginnen… We komen aan het einde van de middag aan bij een prachtig meer, daar zetten we onze tent op. Onze eerste dag in Griekenland zit er op, de kop is eraf. We krijgen de volgende dagen door dat Griekenland voor 80% uit bergen bestaat. Het is klimmen, dalen en weer klimmen. Na een zware tweede fietsdag komen we aan in wintersportplaats Metsovo. Een prachtig authenthiek bergdorp, op ruim 1300 mtr. Er zijn heel veel toeristen winkeltjes maar nu is het allemaal even rustig. We zien de stoeltjes liften lopen, we wisten niet dat je kon skien in het noorden van Griekenland.

De volgende dag klimmen we door naar 1750 mtr en dan volgt een welverdiende, prachtige afdaling. Wat is het hier mooi zeg! Het noorden is heel dunbevolkt, er rijden bijna geen auto’s op de wegen. Dat kunnen wij, in ons dichtbevolkte landje, niet voorstellen. Het lijkt alsof we samen de bergen doortrekken en er verder niemand is.

• 

• 

• 

• 

• 

We zijn op weg naar Meteora. Dat stond al lang op ons lijstje om een keer te gaan bekijken. Nu kunnen we er op de fiets naar toe!

Een heel bijzonder gebied met hoge rotsen en kliffen waar kloosters op zijn gebouwd. Ooit was de Thessalische vlakte een binnenzee. Door eeuwenlange wind- en watererosie hebben de rotsformaties hun specifieke en moeilijk bedwingbare uiterlijk gekregen. 6 kloosters zijn bewaard gebleven en worden bewoond door monniken en nonnen. Het hele gebied staat sinds 1988 op de werelderfgoedlijst. We hebben 2 dagen enorm genoten van deze indrukwekkende omgeving en de kloosters bezocht. Wat voel je je als fietsertje dan klein, tussen die enorme rotsen en kliffen. Het is onvoorstelbaar!

• 

• 

• 

• 

Na Meteora blijven we doorklimmen en we trekken verder de bergen door. Er zijn geen campings in dit gebied, gelukkig mogen we onze tent bij mensen in de tuin opzetten. Iedereen is ongelofelijk vriendelijk en gastvrij, we krijgen iedere dag van alles aangeboden: tomaten, courgettes en paprika’s, het kan niet op. Zo ontmoeten we in de hete middagzon mevrouw Papadopoulou. Ze nodigt ons uit voor een heerlijke koude cola en water in haar tuin. We raken aan de praat en we horen dat ze een pistache bedrijf hebben. Het is nu net oogsttijd. Ze neemt ons mee naar de boomgaard en we worden door haar man wegwijs gemaakt in de pistache wereld. Echt super leuk om te horen! ’s Avonds mogen we aanschuiven voor de familie bbq. Echt Griekse gastvrijheid ten top! Dit zijn de mooie ontmoetingen van reizen op de fiets. Onbetaalbaar!

We ontmoeten op onze route een Italiaanse jongen op de motor. Hij trekt door Griekenland en we krijgen leuke gesprekken bij een waterpunt. Wat leuk om samen ervaringen te delen en elkaar nu te volgen op social media.

• 

• 

• 

• 

We worden ’s ochtens uitgezwaaid door de familie Papadopoulou en na een ochtend klimmen, fietsen we de bergen uit. In de middag kunnen we vrij vlak fietsen richting Thessaloniki. Wat voelt dat bijzonder, vlak fietsen….

In Thessaloniki vinden we midden in de stad een hostel. We willen graag wat boodschapjes doen en daarvoor hebben we de stad nodig. We vinden bij een outdoorwinkel onze spullen en genieten die avond aan de boulevard van de gezellige drukte van de stad. Even in de drukte zijn kan een avondje erg leuk zijn.

De volgende dag klimmen we de stad uit en fietsen na een mooie lange afdaling langs 2 mooie meren. Lake Volvi is het op een na grootste meer van Griekenland. We hebben schitterende uitzichten op het meer met heel veel olijfbomen. Geweldig mooi fietsen. We kunnen nu steeds aan het einde van de dag een camping aan zee vinden. En dat is erg lekker. Omdat er bijna geen mensen zijn, hebben we niet het idee dat we op een camping staan en hebben de hele velden met uitzicht op zee voor onszelf. Wat is kamperen dan toch leuk.

• 

• 

• 

We fietsen door Nationaal park Oost Macedonie, met leuk havenstadje Porto Lagos. Een prachtig natuurgebied waar de rivier de Nestor uitmondt in zee. We zien de plaatselijke bevolking op zondagochtend hard aan het werk om alle visjes uit de netten te halen van de vangst van die ochtend.

Daarna komen we in een heel ander gebied. De bergen hebben plaats gemaakt voor landbouwgebieden met heel veel verschillende gewassen. Wat vooral opvalt is de katoenteelt. Uren lang fietsen we langs katoenvelden met de mooie witte bollen eraan. We zien de karren staan waarin de katoen wordt vervoert. Ook zien we de ‘gebruikelijke’ velden met druiven, zonnenbloemen, mais en olijfboomgaarden.

• 

• 

• 

• 

We naderen Ipsala, het einde van onze reis in Griekenland. We hebben 2 weken ontzettend genoten van alle gastvrijheid die ons ten deel is gevallen. Wat een rust en ruimte is hier te vinden!

Eergisteren zijn we de grens overgestoken naar Turkije. Het 11e land op onze route. We hebben er zin in, een nieuw land is altijd weer leuk en spannend. Gisteravond hebben we al genoten van een bijzondere avond in Turkije. We kwamen pas na 18.00 uur aan op een camping, we waren moe na een route met heel veel gravel en keien. We moesten onze fietsen stukken duwen en trekken om vooruit te komen. Na een heerlijke douche, wilden we wat eten op de camping maar het bleek dat alles al gesloten was. We werden uitgenodigd door 2 Turkse mannen om op de camping met hun te eten. Het werd een bijzonder gezellige avond met bijzondere mensen. Ik kreeg een fietsshirt cadeau dus daar moet nu de komende weken in gefietst worden…. De zelfgemaakte raki smaakte voortreffelijk en de geweldige avond werd in de late uurtjes afgesloten met een prive concert met accordeon. Het heeft ons doen besluiten om vandaag maar een rustdag te nemen…..

Wat een geweldige start in Turkije!!

• 

• 

• 

•